|
کبوتر حرم هر چه در این درگاه می بینید از الطاف امام حسن است و بس
| ||
|
طراح قالب  |
من نه از زهر شرربار دلم می‌سوزد که ز داغ در و دیوار دلم می‌سوزد از تب زهر اگر پیکر من تیر کشد بخدا از غم مسمار دلم می‌سوزد دشمنم برد مرا مثل علی از خانه آری از غصه‌ی آن دلدار دلم می‌سوزد هر زمان خاطره‌ی آتش و در زنده شود از غم هیزم و اشرار دلم می‌سوزد مادرم عصمت حق بود و تجلای عفاف بین نامحرم و انظار دلم می‌سوزد هنر فضه و عشق علی و حق فدک زنده‌اش کرد و دو صدبار دلم می‌سوزد در هجوم شرر و دود و چهل مرد پلید یک تنه عصمت دادار دلم می‌سوزد پهلوی زخمی و قد خم و بازوی کبود وای کز پنجه و رخسار دلم می‌سوزد چهارشنبه 90/6/30 .:. 11:22 صبح .:. نصیر حسنی
نظرات ()
من انعکاس جلوه‌ی انوار کوثرم من حجت خدایم و از نسل حیدرم گرچه ز زهر کینه به لب جان رسیده است اما پر از شراره‌ی غم‌های مادرم از یک طرف شکسته پرِ داغ مادر و از یک طرف غمین قضایای دیگرم چون شعله می‌کشید شراره ز خانه‌ام آمد به خاطرم غم جد مطهرم دیدم در ازدحام شعله و مشغول در فرار اطفال و کودکان هراسان و مضطرم وقتی ندا رسید «عَلَیکُنَّ بِالفِرار» وقتی که بود عمه‌ی من حافظ حرم هرجا دوید یک گل قامت خمیده دید از کودکی شنید که ای عمه معجرم! طفلی که گوش پاره ز غارت به جای داشت گفت عمه! شکفه پیش خداوند می‌برم چهارشنبه 90/6/30 .:. 11:21 صبح .:. نصیر حسنی
نظرات ()
السلام علیک یا اباعبدالله یا جعفر ابن محمد ایهالصادق یابن رسول الله یا حجه الله علی خلقه یا سیدنا و مولانا انا توجهنا واستشفعنا و توسلنا بک الی الله و قدمناک بین یدی حاجاتنا یا وجیها عند الله اشفع لنا عند الله
من که از روز ازل حیدری‌ام فاطمی مسلکم و کوثری‌ام روز محشر به همین فخر کنم عاشقم، شیعه‌ام و جعفری‌ام دوشنبه 90/6/28 .:. 9:55 صبح .:. نصیر حسنی
نظرات ()
جای همه رفقای گلم خالی سحرهای حرم عرشی امام رضا با رفقای هیأتی
دوس دارم چش بدوزم به گنبد طلای تو.....................دوس دارم دون بپاشم برای کفترای تو یکشنبه 90/6/27 .:. 12:7 عصر .:. نصیر حسنی
نظرات ()
بسم الله الرحمن الرحیم نحمده و نستغفره و نتوکل الیه و هو خیرالمسئولین چند وقتی است در این اندیشه‌ام که چقدر از شهدا فاصله گرفته‌ایم. دغدغه‌های امروز ما چه شده و دغدغه‌های آن روز شهدا چه بوده است؟ ما گه‌گاه در مناسبت‌هایی که یاد شهدا متبلورتر است، آرزوی الحاق به آن سفرکرده‌ها را داریم و گاهی در مناجات‌های شخصی‌مان از اینکه جا ماندگان از آن خیل به سوی حق شتافته‌ایم، شرمساریم و آشفته ... ولی واقعاً چرا این گونه شد، که راه‌مان تا این حد به دور افتاده است. ارزش‌هایی که در مطالبه و حفظ آن کوشیده‌ایم و میکوشیم چرا با شهدا فاصله گرفته . . .. نمازمان و تهجدمان چرا سرسری شد؟ مراقبه‌هایمان که کمی پیشتر محکم و مستحکم بود چرا رنگ باخت؟ مگر قائل بر «دوام اتصال به خدمت الهی» نیستیم؟ مگر جلسات زیارت عاشورای پایگاهمان را با سر نمی‌رفتیم؟ مگر یک ساعت قبل از اذان و دو ساعت بعد از نماز در مسجد نبودیم؟ مگر کارهایی که رنگ و بوی خدایی داشت در اولویت کارهایمان نبود؟ مگر دیدن رفقای حزب‌اللهی‌مان در مسجد و هیأت و نماز جمعه لذت بخش‌ترین ملاقات‌های زندگی‌مان نبود؟ و هزاران هزار از این پرسش‌ها که پاسخ آنها داروی تمام دردهای امروزمان است. شاید بعضی رفقا وقتی این مطلب رو بخونن اولین نکته‌ای که به ذهنشون برسه و پاسخ بدن، گرفتاری زندگی و معاش و رسیدگی به زن و بچه و . . . . از این موضوعات باشه. اما! یادمون باشه که شهدا هم همه این‌ها رو داشتن و شاید تو زمان اونها با اون شرایط خاص مملکت رها کردن زن و بچه و رفتن به جبهه خیلی سخت بوده و در سفری که امید برگشتت صرفاً، صفر بوده، رها کردن زن و بچه و زندگی و پدر و مادر و برادر و خواهر، می‌شده همونی که تو مناجات شعبانیه می‌گیم: «الهی هب لی کمال الانقطاع الیک و ...» حقیر به عنوان یکی از مشمولین به این سردرگمی‌ها به این مطلب قائلم که همیشه و در همه حال بریدن از تعلقات سخته و خیلی هم سخته! اما! یکی میشه زهیر، یکی میشه حر و از اون طرف هم یکی میشه ابن ملجم و شمر که هر دو از اصحاب امیرالمؤمنین (ع) بودند اما در انتها «خسرالدنیا و الآخره» شدند. ما کلیّت این بحث رو یکی در روزمره‌گی زندگی‌هامون داریم و یکی در نوکری اهل بیت (ع) که حتماً برای دوستانی که این مطلب رو می‌خونن پیش اومده که در روزی که شبش قصد رفتن به هیأت رو داری مراقبه‌ی آدم خود به خود بیشتر میشه. اما مگر نه اینکه ما همیشه در محضر خدا و حجت خدا هستیم. پس این مراقبه باید علی‌الدوام باشه تا نتیجه‌بخش باشه، مثل سیر صعودی شهداء که برای رسیدن به منشاء نور، خودشون رو هم نورانی کردند. انشا الله و با دعای تک تک رفقای گلم اعم از خوننده و سینه‌زن و گریه کن و همه و همه، ما هم تو وادی نوکری اهل بیت راهی پیدا کنیم و جایی و بهمون توفیق خدمت عنایت کنند و تو اون خدمت دوام اتصال پیدا کنیم.
شادی روح امام .ره. و شهدا هم صلوات ذکر بفرمائید سه شنبه 90/6/22 .:. 9:16 صبح .:. نصیر حسنی
نظرات ()
السلام علیکم یا اهل بیت النبوة هشتم ماه شوال، همه ساله یادآور داغی عظیم به پهنا و وسعت غربت شیعه است، که فرقه دد صفت و ظاله‌ی وهابیت در اقدامی که حکایت از عمق دشمنی‌شان با آل رسول الله (علیهم صلوات الله) دارد بناهای ساخته شده در قبرستان شریف بقیع را تخریب کرده و حرمت آنها را نادیده گرفته و مقدسات شیعه را مورد تعرض قرار دادند. امیدواریم و شبانه روز بر این دعائیم که در امر فرج وارث بر حق تمامی انبیا و اولیاء تعجیلی وارد شده و این مصادیق ظلم از صحنه روز گار محو گردد. تصویر زیر قدیمی ترین عکس از بنایی است که بر سر چهار امام معصوم در قبرستان بقیع به جای بوده و تخریب گردیده و در سال 1388 رونمایی شده است.
شنبه 90/6/12 .:. 11:7 صبح .:. نصیر حسنی
نظرات ()
عید سعید فطر عید بزرگ بندگان خدا و عید لگام زدگان بر نفس سرکش مبارک باد
شنبه 90/6/12 .:. 10:51 صبح .:. نصیر حسنی
نظرات ()
حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام ) فرموده است: در شگفتم برای کسی که از چهار چیز بیم دارد، چگونه به چهار کلمه پناه نمی برد! در شگفتم برای کسی که ترس بر او غلبه کرده، چگونه به ذکر « حسبنا الله و نعم الوکیل» آل عمران ایه 171 پناه نمی برد. در صورتی که خداوند به دنبال ذکر یاد شده فرموده است: پس (آن کسانی که به عزم جهاد خارج گشتند، و تخویف شیاطین در آنها اثر نکرد و به ذکر فوق تمسک جستند) همراه با نعمتی از جانب خداوند (عافیت) و چیزی زاید بر آن (سود در تجارت) بازگشتند، و هیچگونه بدی به آنان نرسید. ********* در شگفتم برای کسی که اندوهگین است چگونه به ذکر «لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین» (سوره انبیاء آیه 87) پناه نمی برد. زیرا خداوند به دنبال این ذکر فرموده است: «پس ما یونس را در اثر تمسک به ذکر یاد شده، از اندوه نجات دادیم و همین گونه مومنین را نجات می بخشیم.» (سوره انبیاء آیه 88) ******** در شگفتم برای کسی که مورد مکر و حیله واقع شده، چگونه به ذکر «افوض امری الی الله، ان الله بصیر بالعباد» (سوره غافر آیه 44) ... پناه نمی برد. زیرا خداوند به دنبال ذکر فوق فرموده است: «پس خداوند (موسی را در اثر ذکر یاد شده) از شر و مکر فرعونیان مصون داشت.» (سوره غافر آیه 45) ********* در شگفتم برای کسی که طالب دنیا و زیباییهای دنیاست چگونه به ذکر «ماشاءالله لا قوه الا بالله» پناه نمی برد، زیرا خداوند بعد از ذکر یاد شده فرموده است: «مردی که فاقد نعمتهای دنیوی بود، خطاب به مردی که از نعمتها برخوردار بود) فرمود: اگر تو مرا به مال و فرزند، کمتر از خود می دانی امید است خداوند مرا بهتر از باغ تو بدهد.» دوشنبه 90/6/7 .:. 11:56 صبح .:. نصیر حسنی
نظرات ()
یا رب الحسن با سلام، از تمام دوستان و رفقای قدیم و جدید، خواهشمندم اگر از اشعار حقیر چیزی در اختیارشون هست برام ارسال کنند تا انشا الله برای ماه محرم استفاده بشه و در دسترس بقیه دوستان باشه. با شماره 09125865770 تماس حاصل بفرمایئد.
دعا گوی همه هستم شنبه 90/6/5 .:. 12:13 عصر .:. نصیر حسنی
نظرات ()
بسم الله الرحمن الرحیم نَحمَدُهُ وَ نَستَعینُه وَ نَتَوَکَلُ عَلَیه اَللّهُم اِنّا نَشکوُا عَلَیکَ فَقدَ نَبّینا وَ غَیبَة وَلیِنا وَ قِلَّة عَدَدنا وَ کَثرة عَدُوِنا آرام آرام بوی عید رمضان می‌آید و مهیا می‌شوند بندگان خالص خدا برای دعای «اللهم اهل الکبریا و العظمه و اهل الجود والجبروت . . .» و خاصه آنان که از خیر و برکات این ایام توشه اندوخته‌اند با افتخار به سوی عید قدم برمی‌دارند. گرچه دوری و فراق چنین ماهی گران است بندگان خدا را و هر کدام در باطن فراقیه و سوگواره‌ای دارند در این جدایی، اما به گاه مواجهه با خطبه‌ی امیرالمؤمنین و ساحره‌ی متکلمین، حضرت علی (ع) که در باب روز عید فطر قریب این مضمون می‌فرمایند: «امروز چون روز قیامت است که بندگان از قبر بیرون آمده و به مثابه اعمالشان عده‌ای راهی بهشت‌اند و عده‌ای عازم دوزخ» بندگان صالح مسرور از فیوضات ضیافت‌اند و آنان که غافل بوده‌اند، شایدو شاید، در حسرت از فرصت از دست رفته. ولیکن هر چه هست این رمضان آنچه در آن بارز و مشهود است میدان گسترده معاشقه‌ای دو سویه است مابین عبد و معبود، خالق و مخلوق و یا عاشق و معشوق. رمضان سفره‌ای است به پهنای کرامت خدای رحمان که هر بنده‌ای به وسعت بندگی خویش رخصت دارد تا متنعم گردد و در این فوران نعمت، متقرب . . .. و در این نزول و صعود فوج فوج فرشتگان که می‌آیند و ثواب می‌برند، خسران زده آن است که ملائک نام او را در زمره‌ی عباد الله نمی‌نگارند. ما چه می‌دانیم، چقدر بدبخت است آن که، رمضان بر او بگذرد و خدایش از او نگذرد. پس با هرآنچه در این میهمانی اندوخته‌ایم، میکوشیم تا به عرفه برسیم و از عرفه به عرفان و عرفان میسر نمی‌شود مگر برای آنکه حسینی گردد. ما از رمضان مسافر محرمیم. هر چه کسب کردیم در رمضان شاید این بوده که آنچه از حرام در بدنمان روئیده، زدوده شود تا کلام معصومِ مظلوم بر دلمان اثر گذارد، زیرا که صاحب غروب عاشورا بیماری عده‌ای را که کلامش در آنها نفوذ نداشت این گونه طرح کرد که: «مُلِئَت بطونهم من الحرام» بدان معنا که درونشان از حرام آکنده شده است. خدایا ما را مهیای سفر محرم بدار و عرفان حسینی را بر وجودمان در عرفه سرازیر بفرما. مراقبات هرساله تا محرم فراموش نشود: ü زیارت وارث (یک چهل روز) ü زیارت عاشورا (یک چهل روز) ü زیارت حضرت زهرا (س) ü روزه در روز عرفه ü صدقه ü ذکر (صلوات، 213 یازهرا، یا دافع البلایا، استغفار و ...) ü دعای عهد ü مطالعه دوره‌ای و منظم مقتل ü نماز حضرت صدیقه طاهره (س) با کیفیت نقل شده در کتاب شریف مفاتیح الجنان، با نیت جلب عنایت بی‌بی ---------------------دعا بفرمایئد حقیر نیز عامل باشم ----------------------------------------یا علی مدد/عزت زیاد شنبه 90/6/5 .:. 12:0 عصر .:. نصیر حسنی
نظرات ()
.:. کدنویسی : وبلاگ اسکین .:. گرافیک : ثامن تم .:.
|
درباره وبلاگ  شکسته بالتر از من میان مرغان نیست/ دلم خوش است که نامم کبوتر حرم است شعر و مداحی - خادم الحسن (ع) |
|
تمامی حقوق مادی و معنوی این وبلاگ متعلق به مدیر آن می باشد.
| ||
