ما ذیل سایه‌ی رضوی پا گرفته‌ایم (*) از فیض اوست هر چه به دنیا گرفته‌ایم

هر بار رفته‌ایم به باب‌الجواد او (*) حاجات خود تمامی و یکجا گرفته‌ایم

هر دفعه گفته‌ایم به سلطان ارتضا (*) جان جواد ! عزّت عقبا گرفته‌ایم

از صحن قدس بال سفر را گشوده‌ایم (*) در کاظمین یکسره سُکنا گرفته‌ایم

این بس که ما ز برکت لطف وسیع او (*) خادم شدیم و منسب آقا گرفته‌ایم

این کار عاشقی است که پر باز می‌کنیم

با شوق یار یکسره پرواز می‌کنیم

بال و پری گشوده دلم در هوای تو (*) من زنده‌ام ز رحمت و جود و عطای تو

دستم پر از نیاز و دلم مملو از امید (*) با کاسه‌ای شکسته به درب سرای تو

یا حضرت جواد الائمه عنایتی (*) من سائل و امید دل من وفای تو

ای آسمان گدای مقام رفیع تو (*) من هم گدای رحمت بی انتهای تو

من با شکوه نام شما مست می‌شوم (*) سر می‌دهم ترانه‌ی مستی برای تو

نام شما تمام نیاز دل من است

مهر شما قبول نماز دل من است

شیرین‌تر از عسل بخدا ذکر نام توست (*) واجب به حکم عشق فقط احترام توست

باران اگر گرفت به یمن شما گرفت (*) خورشید و ماه وقف درود و سلام توست

توحید و روزه و صلوات و نماز و حج (*) وقتی اثر گرفت که با استلام توست

جود و کرم همیشه بریزد ز دست تو (*) احسان به سائلان همه دم در مرام توست

وقت قعود ذاکر ذکر خفّیه‌ای (*) لطف و عطا نمایش وقت قیام توست

بر ما بتاب ای نهمین شمسه‌‌ی ولا

ای انعکاس فاطمه دردانه‌ی رضا

دل مبتلای عشق تو ای کوثر رضا (*) هستم اسیر جود تو ای دلبر رضا

باید برای بردن نامت وضو گرفت (*) ای امتداد سبز و بلند اختر رضا

 از بس ولادت تو به شیعه مبارک است (*) باید نوشت نام تو را گوهر رضا

اصل جلال در جلوات تو دیدنی است (*) باران خوش ترنم و نام‌آور رضا

باید به اشتیاق تو جامه ز تن درید (*) خورشید بی قرینه و تاج سر رضا

هر جا که نام پاک تو بر لب ترنم است

بس ازدحام از دل شیدای مردم است

بوی بهشت ذره‌ای از عطر و بوی تو (*) مستی دائمی دل ما ز بوی تو

شرح جنون ما که به آفاق رفته است (*) باشد ز نَقل و وصف گل ماه روی تو

راحت نبود نام تو بردن به روی لب (*) راحت نبود پر زدن دل به سوی تو

ای سفره‌ی عنایت تو تا همیشه باز (*) کی می‌شود که سر بزنم من به کوی تو

درد آشنای سینه‌ی هر خسته‌ای تویی (*) داروی درد هر دل بیچاره هوی تو

ما را کنار سفره‌ی جودت مقیم کن