دفترم را دوباره وا کردم/ورقی کندم و جدا کردم

قلمم را رویش رها کردم/و توسل به مرتضی کردم

گفتم از جان گدای تو هستم

سائل بی نوای تو هستم

شکر خالق که انتخاب شدم/شامل لطف بی حساب شدم

من هم از عاشقان خطاب شدم/خاک پاهای بوتراب شدم

که منم سائل عطای علی

زنده ام زنده با ولای علی

یا علی ای نگاه تو دریا/ای امام تمام ما فیها

افتخارم بود در این دنیا/شاعرم در حریم قدس شما

منکه بر خادمیت مفتخرم

بده رخصت که نامتان ببرم 

شده معتکف به خانه تو/به لبم نام تو ترانه تو

در دل خسته ام بهانه تو/غرقه در لطف بی کرانه تو

قصدم این است نوکرت بشوم

تا که مداح دخترت بشوم

لیلی آل مرتضی زینب/دختر شاه اولیا زینب

دانش آموز هل اتا زینب/رکن بیرونِ از کسا زینب

بانوی بانوان پس از زهرا

افتخار زنان پس از زهرا

شرف بانوان ز نام شما/خیل افلاکیان غلام شما

دل اهل ولا به دام شما/من هم عبد علی الدوام شما

مثل حیدر که داد انگشتر

تو مران این گدای خود از در

ای حیا مستمند و در به درت/و ملائک غلام مفتخرت

آسمانها گدای خاک درت/سایه کن بر دلم تو با شجرت

جلوه کن بر دلی که مسکین است

به دلم لطفتان چو تسکین است

جلوه کن جلوه های زهرایی/از همان جلوه های مولایی

تو که در اوج آسمانهایی/دارم از جود تو تمنایی

که به من هم عنایتی بنما

و از این سینه عقده ای بگشا

عقده بگشا که مدحتان گویم/مدحتان را و وصفتان گویم

وصف اوج جلالتان گویم/از جلال و خصالتان گویم

گویم از تو که مثل بارانی

مثل حیدر خدای احسانی

مدح تو شرح آیه تطهیر/صبر هم پیش تو شده زنجیر

صورت تو خدیجه را تصویر/با طلوعت مدینه شد تنویر

نور تو عین نور فاطمه است

و حضورت ظهور فاطمه است

ای منور به شوکت نبوی/عطر تو عطر ناب مصطفوی

و طنین صدای تو علوی/مونس لحظه های مجتبوی

هم نفس هم قدم کنار حسن

تو قرار دلی و یار حسن

تو به صبرت زبانزدی بانو/و به ایمان سرآمدی بانو

تا به عالم قدم زدی بانو/زینت مرتضی شدی بانو

نام تو زیب نام حیدر شد

زنده از تو مرام حیدر شد

دیده ات وا شده به روی حسین/و دلت بسته شد به موی حسین

مثل آئینه روبه روی حسین/جان تو محو گفتگوی حسین

تو که خود قبله گاه احبابی

مونس لحظه های اربابی

آسمانها نشسته در حیرت/از تو و آن صلابت و شوکت

از تو و آن وجود با غیرت/از تو و آن غرور پر هیبت

ای رسول قیام سرخ بلا

ای حرای تو تلّ کرببلا

تو ز بالای تل چه ها دیدی؟/شمس و مه را به نیزه ها دیدی

تو خدا را به زیر پا دیدی/تو تماماً فقط خـدا دیدی

مارأیت تو سر مستور است

کربلای تو حج مشکور است

در غروبی که پر هیاهو بود/مشت دشمن به قصد گیسو بود

کعب نی بود و درد بازو بود/چشم کوفی سوی النگو بود

تو شدی ناجی پرستو ها

حافظ احترام گیسوها