در نسخه ازل حسنی‌ام نوشته‌اند ** با امر لم یزل حسنی‌ام نوشته‌اند

شاعر نیم ولی از سحر چشم تو ** در پای یک غزل حسنی‌ام نوشته‌اند

نام تو طعم ناب عسل دارد و مرا ** با طعم آن عسل حسنی‌ام نوشته‌اند

شکر خدا که بین غلامان کوی عشق ** عبد یل جمل حسنی‌ام نوشته‌اند

من مؤمنم به آیه والشمس روی‌تو ** بر اصل این مثل حسنی‌ام نوشته‌اند

من مستمند جوشش احسان کوثرم

عمری بود که در به در سبط اکبرم

جانم به ابتلای تو عاشق شده است و بس ** در حین رونمای تو عاشق شده است و بس

این سائلی که هیچ ندارد به غیر دل ** از فیض جلوه‌های تو عاشق شده است و بس

هستم غریبه با همه غیر از نگاه تو ** قلبم به یک نوای تو عاشق شده است و بس

هرگز مباد بی تو دمی را به سر کنم ** زیرا دلم برای تو عاشق شده است و بس

مرغ دلم که بال و پری خسته داشت گفت ** او هم پی هوای تو عاشق شده است و بس

من دائماً مقیم حریم محبتم

من سائل همیشه شاه کرامتم

نامت که می‌برم دل من می‌شود خراب ** مانند تشنه‌ای که رسیده کنار آب

نامت که می‌برم قدحم ذوق می‌کند ** انگار می‌دهند به می‌خوارگان شراب

نامت که می‌برم نفسم باز می‌شود ** پر می‌شود تمام وجود من از گلاب

نامت که می‌برم دلم از قید می‌رهد ** دیوانه می‌شوم وَ پر از شوق بی حساب

نامت که می‌برم قلمم مست می‌شود ** تحریر می‌کنم به جنونم دو صد کتاب

نامت حسن ترانه شیدایی من است

عشقت دلیل مستی و رسوایی من است

یوسف گدای حسن دل آرایتان شده ** حاتم مقیم دائمی خوانتان شده

یعقوب پیش صبر شما جامه می‌درد ** او هم اسیر آن همه ایمانتان شده

وقت سحر که این همه زیبا و دلرباست ** زیبا ز جلوه‌های مناجاتتان شده

آبی آسمان چه قدر رنگ روشنی است ** از لحظه‌ای که گَرد ره و پایتان شده

از آن زمان که مؤمنتان شد دلم فقط ** جانم خمار جوشش احسانتان شده

از هر چه بگذرم نتوان از شما گذشت

مولای بی حرم نتوان از شما گذشت

ای جلوه جمال خدا یابن مرتضی ** ای آرزوی اهل ولا یابن مرتضی

تفسیر آیه‌های پر از رمز کوثری ** تندیس کاملی ز وفا یابن مرتضی

صبرت روبوده طاقت ایوب را وَ بعد ** هستی در اوج صبر و رضا یابن مرتضی

جانم پر از نیاز و دلم مملو از امید ** در پای سفره تو الا یابن مرتضی

عشقت تمام صحن دلم را گرفته است ** هستم غریق بحر شما یابن مرتضی

احساس می‌کنم که دلم را خریده‌ای

از بهر نوکری خودت برگزیده‌ای

شور جنون تمام وجود مرا گرفت ** وقتی دلم عنایت خاص تو را گرفت

در شوق کوی تو دلم از شوق پر گشود ** وانگه مسیر رفتن تا انتها گرفت

از سینه پرکشید و از افلاک هم گذشت ** بعدش سراغ حضرت شاه عطا گرفت

آنجا رسید و دید که حاتم غلام اوست ** رفت و کنار سبط نبوت که جاگرفت

نطقش به اذن شاه کرم باز شد و بعد ** عرض ارادتی به زبان دعا گرفت

گفتا منم گدای حریم کرمتان

من سائلم به نم نم جود وسیعتان

هر کس که برد نام تو زهرا دعاش کرد ** زهرا دعاش کرد و علی هم نگاش کرد

حیدر نگاه کرد و رسول وفا و عشق ** در خیل عاشقان و غلامان صداش کرد

احمد صدا زد و قلم عرشیان نوشت ** یک باغی از بهشت به نامش خداش کرد

عشاق مجتبی به جنان ساکنند و هست ** این هدیه‌ای که دست خدا رونماش کرد

فردا که محشر است و همه غرق حیرتند

دیوانگان کوی حسن غرق عزتند