""السلام علیک یا امیرالمومنین""

تمام وسعتم را جمع کردم / به پیشت شوکتم را جمع کردم

برای بردن نام بلندت / همه حیثیتم را جمع کردم

شنیدم غیرت اللهی علی جان / بساط غیرتم را جمع کردم

به پاس حرمت نام عظیمت / تمام حشمتم را جمع کردم

نشستم تا که شعری را بسازم / ز خجلت صحبتم را جمع کردم

علی گفتم وجودم منجلی شد / و زاد جنتم را جمع کردم

برای آن که مدحت را بگویم / تمام قدرتم را جمع کردم

تو و مدحت در اوج قله‌هائید / و من هم قوتم را جمع کردم

ز نامت عرش را لبریز دیدم / و من هم جرأتم را جمع کردم

تو بالایی بلندی بی کرانی / امام عرش و فرش و آسمانی

دو زانو پیش نام تو نشستم / بجز تو دل ز هر چه هست شستم

دلم تا بر غم عشقت گره خورد / ز هر چه بود مولا دل گسستم

نمی‌دانم شروعش از کجا بود / خراباتی از آن صبح الستم

تو در اوج صفاتی عین ذاتی / به پیش شوکت تو من چه هستم

به هر جایی گره در کار افتاد / فقط گفتم علی از غصه رستم

تو آن فیضی که پایانی ندارد/تو آن نوری که من دل بر تو بستم

تو ای هفت آسمان خاک قدومت/به درگاهت غلام پست پستم

شنیدم ساقی خیر کثیری / بده جامی که من هم تشنه هستم

شنیدم دادی انگشتر به سائل / به پیشت کاسه‌ای آورد دستم

جلال تو جلال ذوالجلال است/صفات تو همه عین کمال است

تمام آسمان‌ها بی قرارت/تمـــام کهکشانی‌ها خمارت

تو در اوج بلنــدای کمالی/وَ عرش و فرش و هستی جیره‌خوارت

تو رکن دین و ایمانی و تقوی/تمام حق پرستی بر مدارت

خدا تقسیم نار و جنتش را/سپرده بر تو بر اختیارت

تویی که خانه‌زاد کبریایی/وَ عالم مست نقش مستجارت

بده خرمایی از نخل تولا/منم من مستمندت ریزه‌خوارت

مرا زخمی بزن زخم جنونی/شبیه زخم‌های ذوالفقارت

دل من را ز غیر خود رها کن/مرا مشتاق کن با یک اشارت

جواز دیدن ایوانت آقـــا/برای این گدا باشد بشارت

عجب ایوان تو زیباست آقا/خودش چون جنت الاعلاست آقا