زبان چگونه کند شرح حال هجرانت/که ندبه گشته همیشه زبان یارانت

به حسرتت همه روز و به گریه شب‌ها رفت/ ولی نگشت هویدا جمال تابانت

دل از فراق تو یارا به شور افتاده/ که آیی و نرسد دست ما به دامانت

بهار بی تو خزان شد شکوفه‌ها خشکید/ گلی ندید حضور بهار دستانت

میان بزم گنه هم به من نظر داری/ عزیز فاطمه قربان بزم چشمانت

تمام عمر هواداری مرا کردی/ بنازم آن همه اکرام و جود و احسانت

گذشت عمر و نشد چشم ما تو را بیند/ عزیز فاطمه باقی عمر قربانت

اگر رسیدی و ما زیر خاک‌ها بودیم/ کنار قبر غلامان بیا ز احسانت

 کنار تربت ما لحظه‌ای توقف کن/ بخوان دو آیه رحمت بخوان ز قرآنت