1.        باز می‌‌گویم به آوای جلی /  سائلم بر بیت مولایم علی

2.        سائلم بر نام دخت مرتضی / دخت حیدر مصدر حجب و حیا

3.        بانویی که خاک پایش آسمان / خلوتش خلوت سرای لامکان

4.        استجابت سائل دستان او / صبر ایوب نبی حیران او

5.        سائلم بر بانوی احساس و نور / سائلم بر بانوی شعر و شعور

6.        او که شب جز ذکر و تسبیحش ندید / جز محارم هیجکس مویش ندید

7.        نطق او چون ذوالفقار مرتضی / خطبه‌اش آئینه دار مرتضی

8.        زینت نام امیرالمؤمنین / مرکز پرگار علم است و یقین

9.        مادرش بر خلق هستی قائمه / او که بودی بندگی را خاتمه

10.    مادرش زهرا حیا را تار و پود / بنده حق در قیام و در قعود

11.    دامن و اغوش گرم فاطمه / بوده دانشگاه بر این عالمه

12.    صبر اگر یک جلوه بر او بنگرد / بی مهابا جامه از تن می‌درد

13.    صبر لو تفسیر کاف و هاء و یا جلوه‌ای از اوج صبرش کربلا

14.    نام زینب استقامت می‌دهد / نام او بر دل شهامت می‌دهد

15.    نام زینب دل مصفا می‌کند / آهن دل را مطلا می‌کند

16.    نام زینب سحر و جادو می‌کند / سینه را از غیر جارو می‌کند

17.    نام زینب التیام هر غم است / نام زینب کهربای عالم است

18.    نام زینب آبرویم می‌دهد / خود نمک بر گفتگویم می‌دهد

19.    نام زینب انشراحم می‌دهد / او همیشه خود پناهم می‌دهد

20.    نام زینب داروی درد همه است / چونکه او قائم‌مقام فاطمه است

21.    نام او بر دل حرارت می‌دهد / بر همه غمها حلاوت می‌دهد

22.    شیعه زنده از نوای زینب است / پرچم شیعه لوای زینب است

23.    همچو او دیگر نبیند آسمان / مثل او دیگر نبیند این زمان

24.    آسمانها خاک پای زینبند / آسمانیها گدای زینبند

25.    همچو زهرا گنج بی مثل حیا / عاشقش سلطان بی مثل وفا

26.    در حریمش دل مقرب می‌شود / ناجی دل ذکر زینب می‌شود

27.    از فلق تا شمس مدح زینب است / چونکه او احیاگر این مکتب است

28.    او که دیده بر برادر باز کرد / عشق خود را بر حسین ابراز کرد

29.   روز و شب همدوش و پیش یار بود / لحظه لحظه سرخوش از دیدار بود

30.    بی حسینش زندگی معنا نداشت / هستیش را پای دلدارش گذاشت

31.    پا به پا هرلحظه هر جا با حسین / فکر و ذکرش روز و شبها یا حسین

32.    از همان آغاز صبح نشأتین / نام او حک شد کنار یا حسین

33.    همسفر با مجمع ابرار شد / راهی حج و حریم یار شد

34.    همسفر با باغی از الماس شد / با حسین و اکبر و عباس شد

35.    غرق در تسبیح و تحلیل خدا / از حسین خود نشد یکدم جدا