بسم الله الرحمن الرحیم

خاصیت کسانی که در دفاع از حق، سینه سپر می‌کنند این است که همواره در هجوم پیکان‌های مختلف قرار می‌گیرند. در این میان حضرت استاد ما که نفس حقش حسرت خیلی از ذاکرین و مادحینه گل سر سبده. ضمن اینکه شاگرداشون هم مثل حاج حسین سازور و حاج سعید حدادیان هم از این ورطه جدا نیستند. مگر نه این است که به صدق کلام معصوم ((دین چیزی جز دوست داشتن و بغض داشتن نیست))؟ دوست داشتن دوستان خدا و اهل بیت (ع) و دشمن داشتن دشمنان آنها؟ پس در این میانه به خواب فرو رفته‌هایی که داعیه اسلام دارند کجایند؟ تا علم به دوش بگیرند. اولاٌ: هیچ کسی به تندی سخن نمی‌گوید مگر اینکه کارد را بر استخوان خود حس کرده باشد. دوماٌ: هیچکس کسی را تکذیب نمی‌کند مگر آنکه بر اعتقاداتش اهانت کند. و سوما‌ٌها و چهارماٌهایی در این مقال که فرصتش نیست. پس وقتی ذاکری که ذاکری را به معنای اتم و اکملش به جای آورده و فارق از کسانی که در لباس مداحی ارتزاق می‌کنند شده و فقط ذکر و مداحی را برای اعتلای اسلام و انقلاب می‌داند و می‌پیماید چه خرده گرفتنی است؟ روزهایی که همه خاتمی را حلوا حلوا می‌کردند او انتقاد می‌کرد و حالا همه فهمیده‌اند خاتمی چه‌ها نکرد و هزاران مثال از این دست در کلام او هست.

هیچوقت این درس حاج منصور یادم نمی‌رود که: مداح باید جگر داشته باشد

...................................................................یا علی