با اشتیاق روی تو پروانه می‌شوم/از هجر روی ماه تو دیوانه می‌شوم

یک شب اگر اجازه دهی رؤیت رخت/از جان و دل به غیر تو بیگانه می‌شوم

ای حسن مطلع من و ای شاه بیت عشق/من بی عنایت تو چو افسانه می‌شوم

رخصت دهی اگر من از پا فتاده را/آری مقیم دائم میخانه می‌شوم

ظرفم شکسته است ولی با نگاه تو/من خود سبو و باده و پیمانه می‌شوم

اشک از من و عنایت جاری شدن ز تو/با اذن تو به گیسوی غم شانه می‌شوم