ز سر رفته هوش و ز سینه دلم *** بجز حسن تو از همه غافلم

چنان زورقی بین طوفا اسیر *** به سویت روانم تویی ساحلم

به اینکه تویی حسن تفسیر عشق *** یقین دارم و تا ابد قائلم

همیشه به هر جا به هر حالتی *** تو ذکر منی من تو را مایلم

غم تو به دستان رب جلیل *** شده مختلط بین اب و گلم

چو اجداد خود ای شهنشاه عشق *** گدای تو هستم تو را سائلم

کرم کن بیا دست من را بگیر

امیری حسین و نعم الامیر

من و شوق دیدار و سیمای تو *** منم عاشق قد و بالای تو

منم آن که هر شب تمنا کنم *** دمی لحظه‌ای فیض رؤیای تو

الا ای غمت لذت زندگی *** شده عادت من تمنای تو

الا ای که طعنه زده بر عقیق *** عقیق درخشان لبهای تو

ستاره به پیش نگاهت اسیر *** دل آسمان مست و شیدای تو

همه سوز و ساز و نیاز دلم *** بود جرعه‌ای غم ز غم‌های تو

به زنجیر عشق تو هستم اسیر

امیری حسین و نعم الامیر

به شبهای تارم تو نوری حسین *** به جنت تو رمز عبوری حسین

چو تر می‌شود ذره‌ای قاب چشم *** تو آگه ز فیض حضوری حسین

تویی آنکه بر قلب من می‌دهی *** همه حسن عشق و غیوری حسین

همه عزت و فخر و آزادگی *** بود از تو هر شعر و شوری حسین

تو با نام جادوئیت از ازل *** برای دل من سروری حسین

بیا و شب اول قبر من *** بتابان در آن خانه نوری حسین

تو نوری و من سائلت ای منیر

امیری حسین و نعم الامیر

من و بی دلی و جنون و خروش *** گهی در هیاهو و گاهی خموش

منم آنکه از بدو نوزادیم *** شدم بهر خدمت تو را حلقه گوش

منو عشق شیرین تو یا حسین *** که کرده مرا عبد خانه به دوش

من و مستی دائم از جام تو *** تویی حضرت ساقی می‌فروش

می تو هامنا شراب طهور *** منو لذت شرب این نای و نوش

منو ظرف بشکسته‌ام را ببین ***‌ به حال خماری من خود بکوش

ببین حال این خسته را ای امیر                                   

امیری حسین و نعم الامیر

مریضم منو دارویم دست توست *** نظر کن که شیدائیم دست توست

منم من کویری که خوردن ترک *** بباران به من چونکه یم دست توست

بده رخصت خادمی در حرم *** که فرماندهی خیم دست توست

همه نیرو و قدرت من تویی *** توانایی زانویم دست توست

ازل تا ابد در همه عمر من *** هر آنچه که من می‌جویم دست توست

تو هستی امیر و شه بی نظیر

امیری حسین و نعم الامیر

بیا و به من روح عرفان بده *** بیا بر دل مرده‌ام جان بده

نگویم چه اما تو ای مهربان *** هرانچه که خواهی بیا آن بده

پذیرایی‌ام کن به آب فرات *** و یک جرعه‌اش را به مهمان بده

به بیتوته کردن میان حرم *** به این بی‌نوا گوی و میدان بده

مرا چون شهیدان بخر یا حسین *** به قلب من خسته ایمان بده

بده باده‌ای بر دلی مستجیر

امیری حسین و نعم الامیر

شنیدم تو بودی و خیل سنان *** تو بر خاک و گردت صف دشمنان

تو بر خاک و از خیمه‌گه می‌رسید *** هیاهوی و افغان و اشک زنان

تو چون ماه و اعضاء و اجزاء تو *** به گرد تنت همچنان اختران

زمین لرزه شد باد و طوفان وزید *** تو گویی زمین آمده آسمان

و افغان و واویل و افسوس و درد *** از آندم که شد شمر بی دین عیان

ندیده فلک مثل آن لحظه‌ات *** که بودی چو خورشید روی سنان

الا روی نی دین حق را سفیر

امیری حسین و نعم الامیر