بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم انی افتتح الثناءَ بحمدک

چه سرعتی دارد زمان سپری شدن این میهمانی. هنوز به خود نیامده بودیم که لیلة القدر هم گذشت. امسال هم مثل سال‌های ماضی مسجد المهدی (عج) بودیم. رفقا دور هم بودیم و مسجد در حال ساخت و ساز بود. اگه از خودم بپرسند می‌گم مراسممون غریب‌تر از سال‌های پیش بود ولی نورانی‌تر. هر چه بود بهتر از بعضی رفقایی بود که دیوار به دیوار مساجد تو منازل برنامه احیا می‌گیرن. یکی از اسرار لیلة القدر اینه که ما خودمونو بشکونیم و خرد کنیم تا خدا بیشتر مرحمت کنه. البته من در جایگاهی نیستم که بخوام درس اخلاق بگم ولی همینقدر رو می‌دونم که هنر نمایی ما کلاً تو یه شب خلاصه می‌شه یعنی در حقیقت سه تا یه شب. شاید توی یکی از همین شبها بارمون بسته بشه.

هر چه بود گذشت و رفت. خدا کنه که خدا ازمون گذشته باشه که اگه رمضان بگذره و خدا نگذره وای وای وای. دیشب سر سفره حضرت صدیقه (س) بودیم و بی‌بی سفره عزای همسر مظلومشو جمع کرد. قرار بعدیمون تو مسجد المهدی بعد از ظهر عرفه (به شرط حیات)

                                    نوکر آستان سنگ صبور مادر سادات

                                                نصیر حسنی