عاشقی ارثیه ی ناب پدرهای من است

خواندن از عشق نوای دل شیدای من است

عاشقی را و جنون را پدرم یادم داد

هر چه دارد دل من زحمت بابای من است

پدرم گفت توئی نوکر و ارباب حسین

نوکر او شدم و اوست که آقای من است

پدرم گفت وَ من بر دل خود حک کردم

عشق شیرین حسین لذت دنیای من است

پدرم گفت حسین است فقط راه نجات

اینچنین است که نامش دم آوای من است

پدرم گفت دلت را بده در دست حسین

دل به او دادم و او نیز دل آرای من است

پدر آموخت مرا خدمت این خانه کنم

خدمت خانه او توشه فردای من است